Utwór pochwalny poetki Bronisławy Betlej z okazji nadania profesorowi Arturowi Bębnowi godności profesora Honorowego Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie
Wielce Szanowny Honorowy Profesorze Akademii Górniczo-Hutniczej im Stanisława Staszica w Krakowie
Laudację wygłosić pragnę uroczyście – wielkim szacunkiem oprawiam wzruszenie – to pięknie gdy praca usilna staranna przynosi owoce piękne – dojrzałe jesiennym spełnieniem choć zegar się śpieszy – godziny liczą sekundy – czas nie daje ulgi – choć już nie ta siła i zadyszka lekka nie spocznie Człowiek pracowity – Który znaczy wiele
Cenię bardzo godność – pasji czynu oddanie – nieustający zapał by dać jeszcze Ojczyźnie co jest wielkimi wyzwaniem lubię żarty przychylne ciepłe i promienne – dowcipy nawet podkowę ust zawziętych złamią – lico w uśmiech ozdobią – życzliwość dla bliźnich wielką moc posiada – dając odbieramy ciepłe ziarna wiary – że gra jeszcze w duszy zapał ciągle młody –
Cenię sobie zaszczyt – spotkań zacnej Uczelni – odnalazła muza zagubiona w czasie – przychylny Olimp – chwile zrozumienia Święta Barbara wita mnie z wysoka – zna mój życiorys tak związany z szybami – chyba w sercu krew miesza się z naftą- Wspomnienia serdeczne w snach powracają – znany odgłos kiwonów gdy zachodu pora wieczorną ciszę stroiła w brylanty – markizy oczu oprawiała w zachwyt – jawiły się z cienia trójkątne widziadła zaklęte postacie jak mitów i legend wyrosłe olbrzymy
Książkę – „Nie tylko z przymrużeniem oka” czyta się wspaniale to szczególna osłoda na szalone czasy – to tak jak uncja prawdy podana w pigułce uzdrawia nastroje i wzbudza ciekawość –
Za dar życzliwości z ukłonem dziękuję – pomnażam atencje szczerego uznania – godność prawda i praca – są największą zaletą dla wędrowców tej ziemi – są nie tylko marzeń długich spełnieniem – zaszczyt przynoszą i uznanie wielu – dają wiarę wątpiącym w realizację że wiele można jeśli chce się naprawdę
Moje gratulacje składam z wielkim szacunkiem – życząc zdrowia na dalszy podbój codzienności – piękne jest czynić wiele dla rodaków – gdyby każdy uczciwie – szansę życia odbierał – oddając zdolności – cząstkę siebie na potrzebę bliźnich – nie byłoby tylu zawiedzionych porażką nie spełnionej szansy – życie to walka ciągła ustawiczna– wiek nie skreśla planów jeśli są jeszcze chęci i odwaga – można pokonać największe przeszkody – kto się lęka wyzwania nie zna smaku zwycięstwa – niech się mnożą jeszcze pomysły wciąż nowe wigor nie opuszcza i szlachetne zdrowie – nie ma ram określonych ludzkiego działania – liczą się zdolności – upór pracy i godna postawa…
• Bronisława Betlej, poetka, literat Czerwiec 2010
 |