Utwór pochwalny poetki Bronisławy Betlej z okazji nadania profesorowi
Arturowi Bębnowi godności profesora Honorowego Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie

Wielce Szanowny Honorowy Profesorze Akademii
Górniczo-Hutniczej im Stanisława Staszica w Krakowie

Laudację wygłosić pragnę uroczyście – wielkim szacunkiem
oprawiam wzruszenie – to pięknie gdy praca usilna staranna
przynosi owoce piękne – dojrzałe jesiennym spełnieniem
choć zegar się śpieszy – godziny liczą sekundy –
czas nie daje ulgi – choć już nie ta siła i zadyszka lekka
nie spocznie Człowiek pracowity – Który znaczy wiele

Cenię bardzo godność – pasji czynu oddanie – nieustający
zapał by dać jeszcze Ojczyźnie co jest wielkimi wyzwaniem
lubię żarty przychylne ciepłe i promienne – dowcipy nawet
podkowę ust zawziętych złamią – lico w uśmiech ozdobią –
życzliwość dla bliźnich wielką moc posiada – dając odbieramy
ciepłe ziarna wiary – że gra jeszcze w duszy zapał ciągle młody –

Cenię sobie zaszczyt – spotkań zacnej Uczelni – odnalazła
muza zagubiona w czasie – przychylny Olimp – chwile zrozumienia
Święta Barbara wita mnie z wysoka – zna mój życiorys tak
związany z szybami – chyba w sercu krew miesza się z naftą-
Wspomnienia serdeczne w snach powracają – znany odgłos
kiwonów gdy zachodu pora wieczorną ciszę stroiła w brylanty –
markizy oczu oprawiała w zachwyt – jawiły się z cienia trójkątne
widziadła zaklęte postacie jak mitów i legend wyrosłe olbrzymy

Książkę – „Nie tylko z przymrużeniem oka” czyta się wspaniale
to szczególna osłoda na szalone czasy – to tak jak uncja prawdy
podana w pigułce uzdrawia nastroje i wzbudza ciekawość –

Za dar życzliwości z ukłonem dziękuję – pomnażam atencje
szczerego uznania – godność prawda i praca – są największą
zaletą dla wędrowców tej ziemi – są nie tylko marzeń długich
spełnieniem – zaszczyt przynoszą i uznanie wielu – dają wiarę
wątpiącym w realizację że wiele można jeśli chce się naprawdę

Moje gratulacje składam z wielkim szacunkiem – życząc zdrowia
na dalszy podbój codzienności – piękne jest czynić wiele dla
rodaków – gdyby każdy uczciwie – szansę życia odbierał – oddając
zdolności – cząstkę siebie na potrzebę bliźnich – nie byłoby tylu
zawiedzionych porażką nie spełnionej szansy – życie to walka ciągła
ustawiczna– wiek nie skreśla planów jeśli są jeszcze chęci i odwaga –
można pokonać największe przeszkody – kto się lęka wyzwania
nie zna smaku zwycięstwa – niech się mnożą jeszcze pomysły wciąż
nowe wigor nie opuszcza i szlachetne zdrowie – nie ma ram określonych
ludzkiego działania – liczą się zdolności – upór pracy i godna postawa…

• Bronisława Betlej, poetka, literat
Czerwiec 2010